- inwokacja
- -i; -e; gen pl; -i; finvocation* * *inwokacjaf.teor.lit. invocation.
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.
inwokacja
Look at other dictionaries:
inwokacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. inwokacjacji {{/stl 8}}{{stl 7}} uroczysty zwrot do kogoś na początku przemówienia, utworu literackiego, np. ody, eposu, listu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Inwokacja w „Panu Tadeuszu” Mickiewicza. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
inwokacja — ż I, DCMs. inwokacjacji; lm D. inwokacjacji (inwokacjacyj) «wezwanie, zwrot, apostrofa stanowiąca początek przemówienia, listu, utworu literackiego, w szczególności epopei; zwykle prośba poety o natchnienie skierowana do istoty nadprzyrodzonej… … Słownik języka polskiego
hosanna — ndm rel. «wezwanie do Boga o pomoc, potem radosna inwokacja używane w judaizmie, później także w liturgii chrześcijańskiej» ‹gr. z hebr.› … Słownik języka polskiego
inwokacyjny — przym. od inwokacja Wiersz inwokacyjny … Słownik języka polskiego
inwokacyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. inwokacja: Zwrot mający charakter inwokacyjny. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
